Najłatwiejsze w uprawie są rosiczki klimatu podzwrotnikowego, które najlepiej rosną w pełnym słońcu umożliwiającym prawidłowy wzrost i wybarwienie się roślin. Najlepszym miejscem na uprawę rosiczek w domu będzie południowy, wschodni lub zachodni parapet okienny. Do podlewania rosiczek należy używać wody czystej bez zawartości związków chemicznych – np. wody destylowanej, deszczówki, z filtra RO. Najwygodniej podlewać przez podsiąkanie - wodę lejemy do podstawki i utrzymujemy na poziomie nie przekraczającym 2 cm. Pozwalamy wodzie wyschnąć i po około dwóch dniach ponawiamy proces. Nie należy nawozić sztucznie, naturalnym nawozem są owady schwytane i trawione przez roślinę. W okresie braku owadów roślina utrzymuje się przeprowadzając fotosyntezę. Właściwym podłożem jest torf kwaśny wysokiej jakości z dodatkiem drobnoziarnistego żwirku. Częste przesadzanie nie jest konieczne, gdyż rosiczki mają z reguły nierozległy system korzeniowy.

Od powyższych reguł uprawy są odstępstwa- czyli grupy rosiczek - petiolaris complex, rosiczki bulwiaste, pigmejskie, zimolubne i rosiczki z Quensland

ROSICZKI QUEENSLAND
Bardzo interesująca grupa rosiczek pochodząca z północno-wschodniej części stanu Queensland w Australii, gdzie zamieszkują lasy deszczowe, eukaliptusowe. Mają mniejsze wymagania świetlne niż większość rosiczek, z racji tego, że są przyzwyczajone do rozproszonego światła słonecznego, które otrzymują w naturze. Lubią zwiększoną wilgotność powietrza - polecamy zwłaszcza do ciepłych i wilgotnych tropikalnych terrariów. Z racji tego, iż w naturze rosiczki z Queensland zamieszkują pokryte mchem lub piaszczyste brzegi leśnych stumyków - dla odwzorowania warunków naturalnych można użyć żywego mchu sphagnum. My jako podłoże polecamy zastosować mieszankę torfu kwaśnego bez nawozów (pH 3,5-4,5) z drobnoziarnistym żwirkiem/perlitem oraz martwym mchem sphagnum w równych proporcjach. Przy mocniejszym świetle wybarwiają liście na czerwonawy kolor.

ROSICZKI GRUPY PETIOLARIS
Nieliczna grupa rosiczek z północnej Australii, tworząca półkoliste rozety zakończone okrągławą pułapką. Bardzo interesujący wygląd przypominający rafę koralową, większość posiada nietuzinkowe zabarwienie. Są to gatunki żyjące w naturze na mocno nasłonecznionych stanowiskach, zazwyczaj wilgotnych i piaszczystych, gdzie temperatury są wysokie. Również w hodowli domowej najlepiej czują się w ciepłych terrariach, dobrze naświetlonych, pięknie rosną także na szklarni. Optymalne temperatury to 20-30*c, czują się źle przy temperaturach poniżej 15*c. Rosiczki te okresowo mogą wchodzić w stan spoczynku, niektóre gatunki tworzą wtedy zredukowane liście, często nie otwierają swoich pułapek jak np fulva, ordensis czy paradoxa, zaś u niektórych jak np falconeri czy kenneallyi część nadziemna może całkowicie obumrzeć. Spoczynek zwykle trwa 1-3 miesiące, po tym czasie roslina się odradza i znów cieszy pięknym wyglądem. Część gatunków wytwarza długie korzenie, stąd też warto uprawiać w wyższych doniczkach ponad 12cm wysokości. Podłoże proponowane : torf sphagnowy ((3,5-4,5pH bez nawozow ), piasek, akadama, kanuma, perlit w proporcji 1:1:1:1:1. W zwyklym podlozu torf I piasek/perlit również rośliny w okresie wegetacyjnym dobrze rosną, jednakże w okresie spoczynku przy zbyt dużej wilgotnosci podloza może kłącze zacząć gnic, w bardziej mineralnym podlozu to ryzyko jest ograniczone

ROSICZKI BULWIASTE
Zalecamy hodowlę rosiczek bulwiastych na zewnątrz - na balkonie, tarasie lub ogrodzie , od kwietnia do listopada. Gdy latem temperatury zaczną przekraczać 25*C rosiczki naturalnie przejdą w okres spoczynku, wtedy na 2-3 miesiące należy zaprzestać podlewania. Jesienią rosiczki zaczną na nowo się 'odradzać', należy wtedy wznowić podlewanie. Rosiczki bulwiaste można trzymać na zewnątrz do pierwszych przymrozków, wtedy najlepiej przenieść rośliny na okres zimy w miejsce dobrze oświetlone, o temperaturze 5-15*C , może do tego celu posłużyć okienko w piwnicy, na strychu, braki światła można też uzupełnić doświetlając świetlówką kompaaktową. W razie braku możliwości rośliny będą rosły przez zimę również na parapecie.
Jako podłoża używamy mieszanki piasku i torfu kwaśnego, bez nawozów (pH 3,5-4,5) w proporcji 1:1 lub nawet 2:1, przydatna jest także na samej górze warstwa 1-2cm samego piasku. Choć uprawa tych roślin może się wydawać na pierwszy rzut oka problematyczna - zachęcamy szczerze do podjęcia wyzwania, niektóre gatunki, jak np peltata, auriculata, menziesii, macrantha - są bardzo wyrozumiałe na błędy początkujących hodowców.